- یک قاشق سوپخوری دارچین شامل: ۱۹ گرم کالری، ۴ گرم فیبر، ۶۸ درصد منگنز، ۸ درصد کلسیم، ۴ درصد آهن و ۳ درصد ویتامین کا و فاقد قند، چربی و پروتئین است.
مصرفآن حتی به مقدار کم فواید بسیاری دارد و فقط خاصیت آنتیاکسیدانی آن دلیل قانعکنندهای است تا در برنامهی غذایی خود از آن استفاده کنید.
در بین مواد دارای آنتیاکسیدان رتبهی هفتم را بهدست آورده است که نشان میدهد مقدار بسیار زیادی آنتیاکسیدان در آن وجود دارد.
در میان ادویهها نیز دارچین بیشترین مقدار آنتیاکسیدان را دارد حتی بیشتر از سیر، آویشن و رزماری.
خواص درمانی آن بهخاطر آنتیاکسیدانهایی است که با نامهای پلیفنول، فنولیکاسید و فلاونیدها شناخته میشوند.
این آنتیاکسیدانها بیشتر در خوراکیهایی مانند شکلات تلخ و انواع توتها وجود دارند و استرس را کاهش میدهند.
آنتیاکسیدانهای موجود در آن به دلیل دارا بودن خاصیت ضدالتهابی خطر ابتلا به سرطان و حملهی قلبی را کاهش میدهند و عملکرد مغز را بهبود میبخشند.
محققان دریافتهاند بیش از ۷ نوع فلاونید که تنها در دارچین وجود دارد، در درمان التهابهای بدن بسیار مؤثر است.
به همین خاطر است که در تسکین انواع درد نقش مهمی دارد.
نتایج تحقیقات نشان داده است که میتواند به احیای بافت زخمیشده، کاهش درد قاعدگی و کنترل حساسیتهای فصلی کمک کند.
یکی دیگر از فواید اثباتشدهی آن، تأثیر آن در کاهش ابتلا به عوامل بیماریهای قلبی مانند فشار خون، کلسترول و تریگلیسرید است.
مواد ویژهی موجود در آن میتوانند کلسترول بد خون (LDL) را کاهش دهند و کلسترول خوب خون (HDL) را ثابت نگه دارند.
همچنین این مواد میتوانند فشار خون را که یکی از عوامل مهم بروز حملات قلبی است، کاهش بدهند.
همچنین دارچین با کمک به انعقاد سلولهای خون در جلوگیری از خونریزیها مؤثر است.
از دیگر فواید آن میتوان به تأثیر آن در افزایش گردش خون و افزایش سرعت بهبود بخشهای آسیبدیدهی بدن اشاره کرد.