مطالعات جدیدی که روی فیتونوترینتهای موجود در دانههای کنجد، مخصوصا اسیدهای چرب و آنتیاکسیدانها صورت گرفته است،
نشان میدهد که دانهها و روغن کنجد، دارای عملکرد فیتواستروژنی هستند و تا حدود بسیار زیادی میتوانند کلسترول را کاهش بدهند.
دانههای کنجد تقریبا در میان تمام مغزها، دانهها، حبوبات و غلات، بیشترین فیتواسترولهای کاهندهی کلسترول را دارند.
فیتواسترولها، ترکیباتی هستند که از نظر ساختاری به کلسترول شباهت دارند.
آنها در سیستم گوارش، جای کلسترول را میگیرند و به این ترتیب جذب کلسترول در رودهها را کاهش میدهند.
تحقیقات نشان داده است که لیگنانها به بهبود وضعیت چربیها کمک میکنند و در تنظیم کلسترول و فشار خون مؤثرند.
لیگنانها سِرم خون و سطح کلسترول کبد را پایین میآورند و بهطور طبیعی باعث کاهش کلسترول میشوند،
به همین دلیل گاهی پژوهشگران مواد شیمیایی موجود در دانههای کنجد را «عامل هیپوکلسترولُمی» میدانند.
مشخص شده است که مصرف پنجاه گرم پودر دانههای کنجد بهمدت پنج هفته،
تأثیرات مثبتی روی سطح کلی کلسترول، کلسترول LDL، نسبت LDL به HDL و وضعیت آنتیاکسیدانی دارد.
دانههای کنجد همچون تخم کتان، سرشار از لیگنان پستانداران هستند.
لیگنانهای پستانداران که به آنها انترولاکتون و انترودیول میگویند توسط میکروفلورا در رودهی بزرگ تولید میشوند.
تحقیقات جدید نشان داده است که این لیگنانها دارای خواص ضدسرطانی هستند و میتوانند از سرطان روده بزرگ و سرطان سینه پیشگیری کنند.
یکی از خواص کنجد، چربی سوزی آن است.
چربیها با ارسال پیامهایی به مغز، در ترشح هورمونهایی که به ما احساس سیری میدهند، نقش دارند.
اساسا، چربیهای سالم با کاهش گرلین یا همان هورمون گرسنگی، چربی سوزی را بیشتر میکنند.
ترکیبات فیتوشیمیایی خاصی که در دانههای کنجد وجود دارند و بخشی از خانوادهی لیگنانها هستند، برای افزایش سوختوساز بدن و افزایش چربی سوزی سودمندند.
لیگنانهای دانههای آن، ترکیبات مهمی هستند که فعالیت آنتیاکسیدانی دارند و از این رو به جذب ویتامین E و سایر مواد شیمیایی گیاهی کمک میکنند.